Δευτέρα 28 Μαρτίου 2011



Από την πρώτη συνάντηση των μελών του συλλόγου. (26.03.2011)

Ευχαριστούμε τους δημοσιογράφους από την εφημερίδα "Ο Λόγος των Κυκλάδων" για την παραχώρηση του φωτογραφικού υλικού.
 -------------------------------------------------------------------------
Ο πρόεδρος, Νίκος Λειβαδάρας, κατά την πρώτη αυτή συνάντηση καλωσόρισε τα μέλη και τους φίλους του Συλλόγου Μικρασιατών Σύρου με τα παρακάτω λόγια:

«Για το σύγχρονο Έλληνα η Ανατολή έχει γίνει μια μνήμη που την αγγίζει από καιρό σε


 καιρό, σαν τον άνθρωπο που αγγίζει κάθε τόσο με τα δάχτυλά του μια κλεισμένη πληγή»,


 όπως γράφει ο συγγραφέας και ποιητής Durrell. Αυτή την πληγή εδώ και πάρα πολλά


χρόνια αγγίζει με πόνο και ο καθένας από μας. Μόνος! Πνιγμένος στα δικά του


 συναισθήματα, και άγνωστο πως, αν και το συζητούσε δειλά με κάποιους, δεν πήρε τη


πρωτοβουλία να κάνει αυτό που έκαναν τόσοι απόγονοι αυτών που έφτασαν από τις


αλησμόνητες πατρίδες σε όλα τα μέρη της Ελλάδας. Να οργανωθεί σε μια ομάδα , σ’ ένα


σύλλογο στην προκειμένη περίπτωση, που σκοπό θα είχε, αυτά τα συναισθήματα να γίνουν


μνήμες, να κοινοποιηθούν προς τα έξω, να ευαισθητοποιήσουν τρίτους και πάνω απ’ όλα


να κρατήσει άσβεστη τη μνήμη αυτών, που είτε άφησαν τα κόκαλα τους στα αγιασμένα


χώματα, ή σε αυτούς που πρόσφυγες κουβάλησαν τον πόνο τη νοσταλγία της πατρίδας


μέχρι την τελευταία στιγμή της ζωής τους.
Έφτασε λοιπόν η ώρα το Σεπτέμβρη του 2009, μετά την επέτειο, «Ημέρα μνήμης των αλησμόνητων πατρίδων», να παρθεί η απόφαση να οργανωθούμε, να μοιραστούμε, να κάνουμε πράξη αυτό που τόσα χρόνια ο καθένας μας σκέπτονταν και δεν τολμούσε. Μπήκε το θεμέλιο λιθάρι για τη δημιουργία του Συλλόγου μας. Το καταστατικό έτοιμο, κατατέθηκε στο Πρωτοδικείο Σύρου, και μετά από αλλεπάλληλες αναβολές, τρεις αναβολές στη σειρά, λόγω απεργιών, το Δεκέμβρη του 2010, το καταστατικό του Συλλόγου εγκρίθηκε και έτοιμοι πλέον φτάσαμε στις 20 του Φλεβάρη
να κάνουμε τις πρώτες αρχαιρεσίες και ο Σύλλογός μας να πάρει σάρκα και οστά.
Οι πρώτοι πρόσφυγες πρόγονοί μας φτάνουν άμεσα μέσα στη δίνη της καταστροφής το Σεπτέμβρη του ’22 στη Σύρο.
Στην εφημερίδα «Ελεύθερος λόγος» στις 25-6-1923 ο Άριστος Περίδης γράφει:
«Εάν επρόκειτο να απονεμηθεί βραβείο φιλοξενίας και φιλανθρωπίας εις μιαν από τας πόλεις της Ελλάδος, αι οποίαι ήπλωσαν τους βραχίονας για να αγκαλιάσουν τους δυστυχισμένους πρόσφυγας, δικαιωματικώς το βραβείο αυτό έπρεπε να το πάρει το φιλόξενο νησί του Αιγαίου, η αυροφίλητη Σύρος.
Μόνο όσοι ευρέθησαν στο νησί αυτό τις πρώτες μέρες της Μικρασιατικής τραγωδίας είναι σε θέση να βεβαιώσουν τί έκαμαν οι κάτοικοί του για τα θύματα μιας μοιραίας συμφοράς, μιας θεϊκής κατάρας.
Εκείνο το οποίο είδαν τα μάτια μας στην προβλήτα του Τελωνείου, είναι αδύνατον να περιγραφεί. Συγκινητικότερο θέαμα δεν παρουσίασε ίσως καμιά ελληνική πόλη τη στιγμή της αποβιβάσεως όλων των συντριμμάτων της μικρασιατικής δυστυχίας.
Χιλιάδες Συριανοί και Συριανές, άλλοι με ψωμιά στα χέρια, άλλοι με κουτιά λουκούμια, άλλοι με σταμνάκια νερό, στρατός ολόκληρος- από όλα τα άκρα του νησιού εξεστράτευσε για να ανακουφίσει τους δυστυχισμένους.-
Το ένα κατόπιν του άλλου κατέπλεαν τα φορτηγά και ένα ένα απεβίβαζε το φορτίο της δυστυχίας και του πόνου.
Μια επιτροπή γίνεται προχείρως από τους κ.κ. Ευαγγ. Σάμιο, Αρ. Τσιροπινά, Επ. Παπαδάμ, Π. Αλαβάνο, Π. Κουλούρη, Ι. Βαρδάκα, Μουμτζή, Μούγια, το λιμενάρχη κ. Μουτσούλα και άλλους και αναλαμβάνει αμέσως τα πρώτα καθήκοντά της.
Σε τρεις μέρες το φιλόξενο νησί μας πλημμυρίζει από γριές, μωρά και γέρους 6.000 περίπου πρόσφυγες. Καθ’ ένας απ’ αυτούς τους δυστυχείς εκτός της δυστυχίας του, δεν φέρει μαζί του ούτε ένα κουρέλι για να σκεπάσει την αθλιότητά του.
- Πού θα χωρέσει όλη αυτή η κακομοιριά;
- Κανένας δεν το φαντάζεται.
Μόνο τα μέλη της επιτροπής, ένας κι ένας βοηθούμενα από όλους τους κατοίκους του νησιού, τρέχουν τρία μερόνυχτα άγρυπνα, νηστικά, για να μας πουν μετά τρεις μέρες, ότι κανένας πρόσφυγας δεν κοιμάται στο δρόμο. Όλοι σκεπασμένοι και στεγασμένοι όχι κακήν κακώς.-
Η πρώτη εβδομάς, η πρόχειρος εβδομάς, της εγκαταστάσεως των προσφύγων στη Σύρο, ίσως μπορεί να παραβληθεί με ότι έκαμαν αι Αθήναι και ο Πειραιάς ύστερα από ένα εξάμηνο αν πάρωμε τις αναλογίες των πληθυσμών.
Η κατόπιν όμως περίθαλψη των τυχερών προσφύγων της Σύρου δεν παραβάλλεται με την περίθαλψη καμιάς Ελληνικής πόλεως.-
Δεν ξέρουμε εμείς οι πρόσφυγες τι μας επιφυλάσσει ακόμη η μοίρα, αλλ’ αν πρόκειται να αφήσουμε μια μέρα το φιλόξενο νησί, θα τ’ αφήσομε με τον ίδιο πόνο, που αφήσαμε την ωραία μας Σμύρνη και τα σπιτάκια μας».
Αμέσως μετά την άφιξή τους στη Σύρο, οι πρόσφυγες οργανώνονται, και δημιουργούνται δύο σύλλογοι. Η «Ένωσις Προσφύγων Νομού Αϊδινίου» και ο «Μικρασιατικός Σύλλογος Κυκλάδων». Το 1927 οι δύο αυτοί σύλλογοι, συγχωνεύονται με την επωνυμία «Παμπροσφυγική Ένωση Κυκλάδων». Όπως είναι φυσικό, σκοπός είναι η αποκατάσταση των προσφύγων. Ο χρόνος περνά, ο σκοπός τους επιτεύχθηκε και οι δραστηριότητές τους ατονούν.
Κι όπως προανέφερα κύλησε πολύ νερό στ’ αυλάκι ώσπου φτάσαμε σήμερα να βρισκόμαστε συγκεντρωμένοι όλοι μαζί. Και αυτή η συνεύρεση σίγουρα είναι βάλσαμο σε πολλές ψυχές που μας παρακολουθούν. Ο σύλλογος μας όμως, πέρα από το ότι θα κρατήσει άσβεστη τη μνήμη όλων των προγόνων και των πατρίδων, θα μετατραπεί σ’ ένα ζωντανό κύτταρο, δημιουργικό πάνω απ’ όλα όπως είναι το πνεύμα, το γονίδιο του Έλληνα Μικρασιάτη, που όπως τότε το ’22 ήρθε κυνηγημένος, ανήμπορος και όμως δεν έμεινε στην κακομοιριά του, μπόλιασε την παλιά Ελλάδα
με την εργατικότητα του, τον πολιτισμό του, το φιλελεύθερο πνεύμα του. Έτσι και ο Σύλλογος, θα παίξει δημιουργικό ρόλο στο νησί μας, με παρεμβάσεις και συμμετέχοντας στον πολιτισμό και στην ανάπτυξη του.
Ο σύλλογός μας με τη δική σας επιλογή, απέκτησε Διοικητικό Συμβούλιο για να μπορεί να εκπροσωπηθεί και να υλοποιεί τις αποφάσεις των μελών του. Όμως ο καθένας από εμάς , ισότιμο μέλος βοηθά σε όποιο τομέα μπορεί. Υποδεικνύει, προτείνει, εργάζεται με θέρμη για να υλοποιήσουμε τους στόχους μας.
Πρωταρχικό για μας είναι:
1. η δημιουργία ιδιόκτητου χώρου Μικρασιατικής Μνήμης, στην περιοχή του Ξηροκάμπου, (Συνοικισμού), εκεί που στεγάστηκαν πολλοί απ’ αυτούς τους πρώτους πρόσφυγες της Μικρασίας, με σκοπό τη συγκέντρωση, συντήρηση, διαφύλαξη και προβολή των στοιχείων της Μικρασιατικής πολιτιστικής κληρονομιάς που οι πρόσφυγες μετέφεραν στη Σύρο.
2. Φιλοτέχνηση μνημείου Μικρασιατικής Μνήμης.
3. Ίδρυση Βιβλιοθήκης ιστορικού και λογοτεχνικού περιεχομένου.
4. Συμμετοχή του Συλλόγου μας στις εκδηλώσεις της «Ημέρας Μικρασιατικής Μνήμης».
5. Έκδοση ετήσιου Ημερολογίου του Συλλόγου.
6. Διατήρηση-αναβίωση εθίμων και παραδόσεων των αλησμόνητων πατρίδων.
7. Ομιλίες-Προβολές ντοκιμαντέρ-ταινιών που κρατούν άσβεστη τη μνήμη της πατρίδας.
8. Εκμάθηση παραδοσιακών Μικρασιάτικων χορών, μουσικών οργάνων και τραγουδιών.
9. Αδελφοποίηση με άλλους Μικρασιατικούς Συλλόγους.
10. Διοργάνωση εκδηλώσεων πολιτιστικού και ιστορικού περιεχομένου.
11. Συνεργασία και συνδιοργάνωση εκδηλώσεων με άλλους τοπικούς συλλόγους και με φορείς της Πολιτείας και τοπικής Αυτοδιοίκησης.
12. Εκδηλώσεις για φιλανθρωπικούς σκοπούς.
13. Δημιουργία ιστοσελίδας του Συλλόγου στο διαδίκτιο με σκοπό την προβολή του και την επικοινωνία.
14. Συνευρέσεις- συνεστιάσεις των μελών και φυσικά
15. Προσκύνημα στις αγαπημένες και αλησμόνητες πατρίδες.

Γιατί όπως γράφει ο Κωστής Παλαμάς:

«Το σπίτι που γεννήθηκα κι ας το πατούν οι ξένοι στοιχειό είναι και με προσκαλεί, ψυχή και με προσμένει.
..........................................................................
Το σπίτι που γεννήθηκα κι ας το πατούν οι ξένοι στοιχειό και σαν απάτητο, με ζει και με προσμένει».

Να σας καλωσορίσω όλους και να σας παρουσιάσω το Πρώτο Διοικητικό Συμβούλιο:
Θεωρώντας μεγάλη τιμή γι όλους μας, θα μου επιτρέψετε να καλωσορίσω όλως ιδιαιτέρως την κυρία Μαργαρώ Σαμανίου, καθώς και την κυρία Θεοδώρα Βόϊκου-Αρβανίτη, γεννήματα της Μικρασίας που παιδιά τότε αποσπάστηκαν βίαια από την πατρογονική εστία και στη συνέχεια έζησαν και μεγάλωσαν στο νησί μας.
Το Διοικητικό Συμβούλιο αποφάσισε ομόφωνα να τις ανακηρύξει επίτιμους Προέδρους του Συλλόγου μας, ως τις τελευταίες που γεννήθηκαν στη Μικρά Ασία και βρίσκονται ανάμεσά μας.
Καλώς ορίσατε!


Πρόεδρος: Νίκος Λειβαδάρας
Αντιπρόεδρος: Λίτσα Χαραλάμπους
Γραμματέας: Λευτέρης Κίκιλης
Ταμίας: Χρήστος Τσαούσογλου
Μέλη: Γιάννης Χατζηγεωργίου
Γρηγόρης Παναγιωτίδης
Ντίνα Συκουτρή

Αναπληρωματικά Μέλη: Βαϊανός Χρύσανθος
Παρασκευαΐδου Δέσποινα
Πανταζή Ουρανία
Ιωαννίδης Γιώργος

Εξελεγκτική Επιτροπή: Ζαρμπόνη Ρίτα
Λουκή-Παντελή Δέσποινα
Καλογεράκης Παύλος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου